OMD – to brytyjska formacja, która w latach 80. Była jednym z najpopularniejszych przedstawicieli nurtu New Wave z Wielkiej Brytanii. Pełna nazwa grupy brzmi Orchestral Manoeuvres in the Dark. Zespół powstał w 1978 roku gdy Andy McCluskey i Paul Humphreys, zafascynowani muzyką elektroniczną spod znaku Kraftwerk i Briana Eno postanowili spróbować swoich sił na polu muzycznym.
Skład uzupełnili Malcolm Holmes na perkusji i Martin Cooper, który grał na instrumentach klawiszowych i saksofonie. Pierwsze dwa albumy zespołu, „Orchestral Manoeuvres in the Dark” i „Organisation” ukazały się już w 1980 roku. Ogromną popularność zyskali wraz z wydaniem płyty: „Architecture & Morality”, która zawierała przebojowe single: „Joan of Arc” i „Maid of Orleans”. Do 1988 roku zespół wydał jeszcze cztery albumy („Dazzle Ships”, „Junk Culture”, „Crush” i „The Pacific Age”), które choć ciepło przyjęte przez fanów grupy, to nie powtórzyły sukcesu krążka „Architecture & Morality”. We wspomnianym 1988 roku doszło do rozpadu zespołu. Humpreys, Cooper i Holmes odeszli do The Listening Pool, natomiast McCluskey zebrał nowych muzyków z Liverpoolu i kontynuował działalność pod szyldem OMD. Zanim nowe OMD rozpadło się w 1996 roku, muzycy nagrali trzy albumy i wylansowali dwa przeboje – „Sailing on the Seven Seas” i „Pandora’s Box”. W styczniu 2006 roku zespół powrócił i to w oryginalnym składzie. Muzycy zdążyli w nowym stuleciu nagrać dwa albumy: „History of Modern”, który ukazał się 20 września 2010 roku, oraz najnowszy 12 w dyskografii krążek: „English Electric”, wydany 5 kwietnia ubiegłego roku. A jednym z moich ulubionych wydawnictw Brytyjczyków, jest ich szósty album „Crush”. Płyta ukazała się 17 czerwca 1985 roku. Album promowały trzy przebojowe single „So In Love”, „Secret” oraz „La Femme Accident”. Dziś przypomnę państwu utwór “Secret”.
Piotr Chojecki