Wczoraj w MBP w Jaśle odbyło się ostatkowe spotkanie klubu „Michalina”. Wśród słodyczy i pączków o niebywałym smaku, rozległa się pieśń „Cyganeczki”. Jej treść dotyczyła zapustów i wróżb noworocznych.

Poetki czytały wiersze o miłości, która ma różne oblicza. Rymy wesołe, nostalgiczne a czasem rubaszne. J. Trznadel słusznie zauważa w „Strofach o miłości”, że napisano na jej temat wiele.

– Słowo „kocham” ma wielki ciężar gatunkowy i wiąże się z odpowiedzialnością – uważa M. Słowik. Z przymrużeniem oka patrzy na ten dzień B. Rodak. Poetka nie ma złudzeń, wie bowiem, że na brylanty nie ma co liczyć. W liście do ukochanego K. Pilch, miłość ma wiele epitetów. Łączy się z tęsknotą i nadzieją, autorka w zawoalowanej frazie podkreśla niewinność uczucia:

 To nieważne, że czas leci

W miłości jesteśmy jak dzieci

 Niezwykle dojrzały wiersz zaprezentowała M. Gubała:

Wyszłam z ukrycia

Zrzuciłam maskę

Pruderia jest mi obca

(…)

Natomiast radosny tekst „Gorące serducha Michalinek” B. Samborskiej, być może ma szansę stać się hymnem Klubu. Poetka docenia w nim swoje koleżanki – poetki i wyraża radość ze spotkań i możliwości tworzenia.

Na zakończenie M. Tomasik przeczytała swoją fraszkę:

Walenty patron od miłości

To młodych zabawa

Miłość winna być na co dzień

I patrona nie wymaga.

MBP w Jaśle

{gallery}galerie/michalina_luty{/gallery}