czwartek, 12 września, 2024

Zabytkowy dwór w Bieździedzy

0
Zabytkowy dwór w Bieździedzy
Udostępnij:

Ziemia Jasielska jest bardzo bogata w zabytki po znamienitych rodach, które niegdyś zamieszkiwały te tereny. Spuścizną po nich są licznie zachowanie dworki i płace regionu. Niektóre z nich zachowały się w bardzo dobrym stanie, natomiast wiele z nich popadło w ruinę i czeka, aż ktoś tchnie w nie „drugie życie”.

Jednym z takich dworków, które można w wolnej chwili odwiedzić jest dwór Romerów znajdujący się w odległości 8 kilometrów na północ od Jasła, w jednej z najstarszych wsi na Ziemi Jasielskiej – Bieździedzy, której historia sięga XII wieku. W tej wiosce znajduje się zabytkowy dworek. Potwierdzeniem powyższego jest fakt, iż o Bieździedzy pisano już w XII w , co potwierdza fragment: „Pierwsza wzmianka o Bieździedzy pochodzi z 1105 roku i zawarta jest w dokumencie kardynała Idziego, który wymienia wieś jako własność klasztoru benedyktynów w Tyńcu” (red. Dacyl, 2005, s.32). Z początkiem XVII wieku, właścicielami Bieździedzy została rodzina Romerów, która sprawowała pieczę nad tą wioską aż do 1945 roku. To właśnie Romerowie byli inicjatorem powstania zabytkowego dworu jaki znajduje się na terenie tej wsi. Romerowie byli bardzo znani na pobliskich terenach, ponieważ często wszczynali bójki w pobliskich Kołaczycach. Kojarzono ich również jako właścicieli dużej manufaktury, gdzie wytwarzano gobelinowe tkaniny, czyli bardzo okazałe, wzorzyste, o barwnej kolorystce tkaniny, które są bardzo wytrzymałe a zarazem mocne.

Na samym początku swego istnienia, ów dwór był parterowy i obejmował tylko północną część z tego, co zachowało się obecnie. Pod koniec XVIII wieku, Antoni Romer był inicjatorem przebudowy istniejącego już dworu. W 1859 roku zakończono dobudowywanie pierwszego piętra. Wówczas w dworku znajdowały się pokoje gościnne, jadalnia, sala balowa, biblioteka, pokój hrabiego i hrabiny oraz obszerny salon. Cały budynek był pokryty czerwoną dachówką, a dach był i pozostał do chwili obecnej czterospadowy. Warto wspomnieć, że południowa część posiadała balkon, który wspierały 4 kolumny. XIX wiek to czas kolejnych przebudowań dworu w Bieździedzy. W tamtym okresie wzniesiono parterową przybudówkę, obok której znajdowała się oranżeria.

Jako ciekawostkę, należy tu wspomnieć o tym, że to właśnie z tego dworu pochodziła Kasztanka Piłsudskiego, co potwierdza fragment „Kasztanka, ulubiona klacz marszałka Józefa Piłsudskiego, pochodziła z Romerowskiej stadniny” (red. Dacyl. 2005, s.39).   We wnętrzu dworku można do dziś zobaczyć zachowane z tamtego czasu ozdobne podłogi, siukową rozetę sufitową, zabytkowy piec wykonany z zielonych kafli. Z mebli, które się zachowały, warto obejrzeć pochodzącą z Prowansji, późnorenesansową szafkę.

Obecnie dwór znajduje się w prywatnych rękach, a nowi właściciele wkładają dużo wysiłku w to aby dwór przybrał na nowo ten dawny charakter. Warto zaznaczyć, że pokrycie dachowe zostało wymienione, a prace remontowe trwają nadal. W otaczającym dwór parku pojawiają się nowe drzewa i krzewy, dzięki czemu sam dwór wraz z parkiem nabiera nowego charakteru, który przyciąga wzrok i zachęca do odwiedzenia tego miejsca.

Katarzyna Płazińska

{gallery}galerie/17_rok/dwor_biezdziedza{/gallery}