Miałem cztery lata, gdy został wybrany na Stolicę Piotrową. Czy można stwierdzić, że należałem do pokolenia JP II? Uważam, że nawet trzeba. Jego pontyfikat był niezwykły. Bezpośredniość, poczucie humoru i bliskość z ludźmi Jana Pawła II zjednywały mu przychylność na całym świecie. W swoich czternastu encyklikach papież skupia się wokół wiary, problemów nauczania moralnego kościoła, ale także pochyla się nad problemami społeczeństwa, jak w encyklice  „Sollicitudo rei socialis” (Społeczna Troska) wydanej 30 grudnia 1987 roku.

W książce „Pamięć i tożsamość” Jan Paweł II podejmuje takie tematy, jak demokracja, wolność i prawa człowieka, a także totalitaryzmy XX wieku. Jest papieżem, który odbył najwięcej podróży zagranicznych oraz najwięcej osób wyniósł na ołtarze. Nagrał również płytę. Nie, to nie żart. Radio Watykan wybrało najbardziej melodyjne fragmenty modlitw, homilii i przemówień Ojca Świętego i przekazało je dwóm muzykom specjalizującym się w world music. Panowie Mainetti i De Amicis, bo to właśnie im przypadł zaszczyt podpisania się pod wydanym w marcu 1999 roku albumem „Abba Pater” wraz z największym człowiekiem naszych czasów, umieścili je na tle stworzonych przez siebie dźwięków. Powstały w ten sposób, jedyny w swoim rodzaju album jest dziełem zdumiewająco spójnym, ciekawie się rozwijającym, mogącym zainteresować nie tylko ze względu na swoją niecodzienność, lecz przede wszystkim dzięki wielkim walorom artystycznym. Nowoczesny ekumenizm? Na pewno tak! Posłuchajmy.