Amp Futbol – piłka nożna osób po amputacjach – to bardzo widowiskowa i dynamicznie rozwijająca się dyscyplina sportu. Obecnie uprawiana jest w ponad 25 krajach, do których stale dołączają nowe. Praktycznie co roku odbywają się międzynarodowe turnieje.
W zeszłorocznych Mistrzostwach Świata, rozgrywanych w Argentynie, wzięło udział 18 reprezentacji. W Anglii, Turcji, USA, Salwadorze, czy Brazylii istnieją nawet całe rozgrywki ligowe piłkarzy po amputacjach. Dyscyplina ta została uznana przez FIFA i być może niedługo dołączy do dyscyplin paraolimpijskich. Nazwy używane w innych krajach to Amp Soccer (USA), Amputee Football (Anglia), Futbol de Amputados…
W Amp Futbol grać mogą wszyscy po jednostronnej amputacji (zawodnicy grający w polu są po amputacji kończyny dolnej (A2/A4), a bramkarze kończyny górnej (A6/A8). Również osoby z wadami wrodzonymi kończyn.
Podstawowe zasady gry są takie same, jak w zwykłej piłce nożnej.
Gra toczy się na boisku półligowym (np. typu „Orlik”), a w każdej drużynie na placu gry występuje siedmiu zawodników (sześciu plus bramkarz). Mecz trwa dwa razy po dwadzieścia minut, zasada spalonego nie obowiązuje, a auty wykonywane są, jak rzuty wolne pośrednie. W trakcie gry zawodnicy nie używają protez. Używają natomiast metalowych kul. Zagranie piłki kulą, lub kikutem traktowane jest, jak zagranie piłki ręką.
Dyscyplina ta powstała w USA w latach 80, kiedy to grupa niepełnosprawnych narciarzy, z Donem Bennettem na czele, wymyśliła Amp Soccera, jako sposób na utrzymanie aktywności fizycznej również w lecie. Niedługo potem grą zainteresował się profesjonalny sędzia piłkarski Bill Barry i ta odmiana piłki nożnej zaczęła się dynamicznie rozwijać. Barry podróżował po Ameryce Centralnej i Europie Wschodniej skutecznie propagując ideę Amp Soccera. Dzięki jego staraniom mecze piłkarzy po amputacjach rozgrywane były w trakcie dużych imprez sportowych. Dzięki temu niepełnosprawni piłkarze występowali przed dziesiątkami tysięcy fanów piłki nożnej i promowali ten rodzaj aktywności fizycznej.
Łukasz Gogosz