Stowarzyszenie Osób Niepełnosprawnych Podkarpacie nie ustaje w walce o korzystne dla nich zapisy w projekcie Ustawy o rehabilitacji, autorstwa środowiska osób niepełnosprawnych zaniepokojonych groźbą utraty pracy i pomocy w wyniku utraty płynności finansowej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Groźba ta jest uzasadniona, gdyż obecne zapisy art.22 tejże Ustawy umożliwiają ogromne i niekontrolowane uszczuplanie wpływów do Funduszu. Ponadto, są przyczyną zwalniania z pracy osób niepełnosprawnych z najcięższymi schorzeniami co jest zaprzeczeniem idei uchwalenia art.22.

Nadużywanie prawa do udzielania ulg we wpłatach na PFRON podważa też zasady zdrowej konkurencji na rynku dostaw produkcji i usług.

Do naszej redakcji przesłali pismo, w którym wyrażają nadzieje osób niepełnosprawnych, że poparcie i naciski mediów sprawią, iż parlamentarzyści PO przejmą ich projekt, i w trybie pilnym wprowadzą go pod obrady Sejmu już na obecnym 96 posiedzeniu.

– Dzięki temu ogromna furtka do uszczuplania środków PFRON zostanie zamknięta jeszcze w tej kadencji, a niepełnosprawni pracownicy nie będą drżeć o swoją pracę z obawy o utratę wsparcia ze strony Funduszu – podkreśla Ryszard Dzik, Prezes Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych „Podkarpacie”

* * *

Szanowna Pani Ewa Kopacz, Premier Rady Ministrów
Szanowna Pani Małgorzata Kidawa-Błońska, Marszałek Sejmu RP
Szanowny Pan Bogdan Borusewicz, Marszałek Senatu RP
Szanowny Pan Rafał Grupiński, Przewodniczący Klubu Parlamentarnego Platforma Obywatelska

Szanowni Państwo,

W załączeniu zasyłamy projekt Ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji, autorstwa środowiska osób niepełnosprawnych zaniepokojonych groźbą utraty pracy i pomocy w wyniku utraty płynności finansowej Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych.

Groźba ta jest uzasadniona, gdyż obecne zapisy art.22 tejże Ustawy umożliwiają ogromne i niekontrolowane uszczuplanie wpływów do Funduszu. Ponadto, są przyczyną zwalniania z pracy osób niepełnosprawnych z najcięższymi schorzeniami co jest zaprzeczeniem idei uchwalenia art.22.

Nadużywanie prawa do udzielania ulg we wpłatach na PFRON podważa też zasady zdrowej konkurencji na rynku dostaw produkcji i usług.

Szanowni Państwo, przesyłając projekt wyrażamy nadzieje osób niepełnosprawnych, że Państwa poparcie i zrozumienie sprawi, iż Parlamentarzyści PO przejmą nasz projekt, i w trybie pilnym wprowadzą go pod obrady Sejmu już na obecnym 96 posiedzeniu. Dzięki temu ogromna furtka do uszczuplania środków PFRON zostanie zamknięta jeszcze w tej kadencji, a niepełnosprawni pracownicy nie będą drżeć o swoją pracę z obawy o utratę wsparcia ze strony Funduszu.

Z poważaniem

Ryszard Dzik, Prezes Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych „Podkarpacie”

Marek Stec, Pełnomocnik SON „Podkarpacie” ds. Zatrudniania Osób Niepełnosprawnych

PS

Oryginał ww. pisma dołączamy w załączniku obok poniższego projektu z dn. 8 lipca 2015 r. Ustawy o zmianie ustawy o rehabilitacji wraz z jego uzasadnieniem.

=================================================================.=========================

projekt z dnia 8 lipca 2015 r.

Ustawa

z dnia ……………………….. 2015 r.

o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych

Art.1. W ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 721, z późniejszymi zmianami) wprowadza się następujące zmiany :

1) art..22 ustęp 5 otrzymuje brzmienie:

5. Współczynnik wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych zaliczonych do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, o którym mowa w ust. 4, stanowi iloraz sumy wynagrodzeń tych pracowników niepełnosprawnych – pomniejszonych o należne od nich składki na ubezpieczenia społeczne – i liczby pracowników niepełnosprawnych ogółem w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy. Maksymalna kwota wynagrodzenia przed pomniejszeniem, która podlega wliczeniu do współczynnika, wynosi 100% przeciętnego wynagrodzenia.

Art.2. Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Uzasadnienie

Art. 22 w obecnym brzmieniu pozwala na udzielanie ulg we wpłatach na PFRON w zasadzie w nieograniczonej wysokości. Doprowadza to do patologii polegającej na udzielaniu, przez niektóre uprawnione podmioty, ulg przekraczających niejednokrotnie 90% wartości faktury. Takie postępowanie prowadzi wprost do zachwiania konkurencyjności na rynku dostaw i usług oraz do ogromnego uszczuplania wpływów do Funduszu. Przyczyną tegoż nagannego stanu jest wyliczanie wysokości ulg w oparciu o niczym nie limitowane wynagrodzenia pracowników niepełnosprawnych ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, zamiast – zasadniczo, od ilości tych pracowników – co było ideą uchwalenia art.22.

Zmiana ma na celu ograniczenie możliwości udzielania ulg od wynagrodzenia, które przekracza 100% przeciętnego wynagrodzenia. Zapobiegnie to sytuacjom zawyżania kwot ulg ogromnymi wynagrodzeniami kadry zarządzającej podczas gdy pozostali niepełnosprawni pracownicy otrzymują minimalne wynagrodzenia – tu np. ulgę we wpłatach na PFRON w wysokości 400 tys. złotych mogą obecnie zapewnić wynagrodzenia 10 osób po 50 tys. zł na miesiąc.

Takie – często sztuczne zawyżanie wynagrodzeń, jest przyczyną, iż obecnie – wg danych z Systemu Obsługi Dofinansowań, z roku na rok maleje zatrudnienie osób niepełnosprawnych zatrudnionych na umowy o pracę, a lawinowo – po ok. 150 mln zł r/r ubywa wpłat na PFRON (z 464,1 mln zł w 2013 r., poprzez 615,6 mln zł w 2014 r. do ok. 770 mln zł na koniec 2015 roku – szacunki PFRON w piśmie nr WWO.175.2015.RP).

Po wejściu w życie wnioskowanego projektu pracodawca chcący zapewnić ulgę w wysokości 500 tys. zł, będzie musiał zatrudnić 100 osób niepełnosprawnych z przeciętnym wynagrodzeniem (obecnie wynosi ono ok. 4 tys. zł na miesiąc). Zmiana brzmienia art. 22 w ust.5 sprawi więc z jednej strony zamknięcie furtki dla nielimitowanych wynagrodzeń ON i tym samym zahamuje spadek zatrudnienia takich osób (sprawi wzrost ich zatrudnienia), a z drugiej strony – radykalnie ograniczy patologiczne uszczuplanie budżetu PFRON oraz przywróci zasadę zdrowej konkurencji.

Nie uchwalenie wnioskowanego projektu może sprawić, że w niedalekiej perspektywie Fundusz, dla uniknięcia utraty płynności finansowej, radykalnie ograniczy swe wydatki na wsparcie zatrudniania ON, a to pociągnie za sobą masowe zwalnianie tych osób z pracy.