„Jest taka Noc, gdy czuwając przy Twoim grobie, najbardziej
jesteśmy Kościołem…”
Zdrowych i radosnych Świąt Wielkanocnych, spędzonych w ciepłej, rodzinnej atmosferze, pełnych wiary, nadziei i miłości. I głębokiej refleksji.
Kochani, dzieląc się wielkanocnym Jajkiem przypomnijmy sobie wiersz Karola Wojtyły, wówczas arcybiskupa krakowskiego napisany w 1966 r. Dla przyszłego papieża, Jana Pawła II, ta noc czuwania przy grobie Chrystusa była czasem głębokiej refleksji nad bosko-ludzką historią. Wpisuje się w nią los każdego z nas. Od dnia, w którym Autor pisał te słowa minęło ponad pół wieku, ale sens słów zapisanych w wierszu nigdy traci na znaczeniu…
Wigilia wielkanocna 1966
Jest taka Noc, gdy czuwając przy Twoim grobie, najbardziej
jesteśmy Kościołem
Jest to noc walki, jaką toczy w nas rozpacz z nadzieją:
Ta walka wciąż się nakłada na wszystkie walki dziejów,
Napełnia je wszystkie w głąb
(wszystkie one – czy tracą swój sens? Czy go wtedy właśnie zyskują?)
Tej Nocy obrzęd ziemi dosięga swego początku.
Tysiąc lat jest jak jedna Noc: Noc czuwania przy Twoim grobie.
Karol Wojtyła