Jasielski Uniwersytet Trzeciego Wieku rozpoczął 10 rok działalności. Uroczysta inauguracja odbyła się w miniony czwartek.

Wśród zaproszonych gości, oprócz gospodarza Podkarpackiej Szkoły Wyższej, rektora Stanisława Polańskiego, byli przedstawiciele władz samorządowych miasta i powiatu, dyrektorzy placówek kulturalnych, oświatowych i wychowawczych współpracujący na co dzień z UTW w Jaśle. W tej wyjątkowej uroczystości brali także udział przedstawiciele wszystkich Uniwersytetów Trzeciego Wieku działających na Podkarpaciu.

Uroczystość prowadziły wspólnie Irena Becla, pierwszy prezes zarządu JS UTW i Waleria Ćwik, obecna pani prezes. Rozpoczęto od wspólnego odśpiewania hymnu UTW.

Po przemówieniach gratulacyjnych, pełnych słów uznania i podziwu dla działalności UTW, zebrani obejrzeli okolicznościowy występ artystyczny przygotowany przez słuchaczy oraz prezentację multimedialną pokazującą w pigułce dziewięcioletnią działalność Uniwersytetu oraz ludzi, którzy go tworzyli i animowali.

Inauguracji dziesiątego roku akademickiego towarzyszy wystawa pt. „Moje Hobby V”, którą obejrzeć można jeszcze przez dwa tygodnie w JDK.

JS UTW wydał także okolicznościową publikację pt. „Piękno tworzone w trudzie. U progu 10-lecia Jasielskiego Stowarzyszenia Uniwersytetu Trzeciego Wieku” dokumentującą czas pracy i sukcesu.

Ewa Wawro

Uniwersytet Trzeciego Wieku przy Podkarpackiej Szkole Wyższej im. Bł. Ks. Władysława Findysza został utworzony z myślą o społecznej i intelektualnej aktywizacji ludzi nieco starszych, pochodzących z Jasła i jego okolic. Należy szczególnie podkreślić to, że ten Uniwersytet jest współtworzony przez jego studentów, którzy sami decydują zarówno o programie studiów jak i o możliwościach przyjmowania do swego grona osób deklarujących swoją aktywność i wolę uczestnictwa w zajęciach.

Powstaje pytanie czy warto tworzyć i wspierać działalność takich instytucji jak UTW? Odpowiedź na to pytanie jest chyba oczywista. Bowiem osiągnięcie wieku emerytalnego dla każdego człowieka oznacza bardzo ważny moment w życiu, a emerytura zwykle kojarzona jest z okresem:

– przechodzenia na zasłużony odpoczynek,
– z okresem jakby „wyciszenia” realizowanej wcześniej aktywności zawodowej, społecznej czy rodzinnej,
– czy wreszcie z okresem nieskrępowanego niczym dysponowania wolnym czasem i posiadanymi funduszami.

Ale niestety ten sielski wizerunek emeryta malują media, bądź osoby których przebywanie na emeryturze nie jest jeszcze ich udziałem. Okazuje się bowiem bardzo często, że ten okres przysparza bardzo wielu i trudnych do rozwiązania problemów, gdyż emeryci to przede wszystkim ci którzy:

– kiedyś nawykli i przyzwyczajeni do czynnego życia zawodowego czy rodzinnego,
– to ci, którzy przestają by „najważniejsi”,
– to ci, którzy pozbawieni zostają możliwości pełnienia rożnych funkcji społecznych, a które wcześniej stanowiły dopełnienie wykorzystania ich energii i zaangażowania,
– to ci, którzy nie gonią już za czasem i pieniędzmi, czy problemami, które kiedyś były najważniejsze,
– to ci, którzy tracą stopniowo kontakt z najbliższymi, bo dorosłe dzieci zakładają własne rodziny i często opuszczają rodzinne domy wyjeżdżając niekiedy w dość odległe strony,
– to ci którzy opuszczeni zostają przez bliskich i przyjaciół, których stopniowo ubywa w sposób naturalny.

Pojawia się więc z jednej strony poczucie pustki, osamotnienia, niekiedy wręcz izolacji czy nawet odrzucenia ale z drugiej strony także pojawia się sporo wolnego czasu i brak dopingu do korzystania z tego co niesie dzisiejsza cywilizacja.

Niestety – bardzo często procesy te przyczyniają się do pogarszania kondycji psychofizycznej osób w wieku emerytalnym, a wspomniana wyżej bezczynność, czy osamotnienie – przyśpieszają starzenie się wielu osób.

Aby temu przeciwdziałać trzeba przełamać pewne opory i wykorzystać np. to co ma do zaproponowania oferta edukacyjna realizowana w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Należy przede wszystkim podkreślić, że funkcjonowanie takich instytucji to najlepszy dowód na to, że aktywność wcale nie kończy się z chwilą przejścia na emeryturę. Bowiem można tu:
– pogłębić lub zdobyć jakąś nową wiedzę,
– tu można nawiązać nowe przyjaźnie, znajomości i nowe kontakty towarzyskie,
– tu można zapoznać się z nowymi formami aktywności i prowadzenia zdrowego stylu życia,
– tu można wreszcie zrealizować swoje plany i marzenia, na które wcześniej nie było po prostu czasu i możliwości.

W obiegowych informacjach zwykle podaje się, że członkiem – studentem UTW może zostać każda osoba w dojrzałym wieku, która pragnie poszerzać swoją wiedzę i umiejętności. Każdy słuchacz UTW otrzymuje legitymację studencką oraz dyplom ukończenia Studium, które mają charakter symboliczny. W UTW nie ma obowiązku uczestniczenia we wszystkich zajęciach, nie ma również egzaminów, a cała struktura studiów ustalana jest przez Radę Programową – wybieraną spośród Grona Słuchaczy. Można tu więc zaproponować: wykłady z wybranych dziedzin, seminaria tematyczne np. poetyckie, z zakresu profilaktyki zdrowia, historii sztuki czy regionu, religii, filozofii, kultury, literatury, polityki itp.

Integralną częścią działalności UTW są zajęcia, na których Słuchacze rozwijają i eksponują swoje bogate umiejętności i zdolności (np. w dziedzinie rysunku, malarstwa, fotografii, rzeźby, tkactwa, śpiewu, aktorstwa, bukieciarstwa, sztuki kulinarnej itp.)

Należy również podkreślić rangę cieszących się uznaniem Słuchaczy zajęć rehabilitacyjnych, warsztatów terapeutycznych, językowych, a także i komputerowych. Zacieśnianiu więzi wśród naszych Słuchaczy sprzyjają: spotkania towarzyskie i okolicznościowe, wieczorki, wspólne wycieczki, spotkania dyskusyjne itp.

Warto również zwrócić uwagę na możliwości realizowania spotkań z ciekawymi ludźmi w formie prelekcji tematycznych bądź tzw. wykładów otwartych poświęconych interesującym lub bieżącym zagadnieniom.

Również niezwykle cenną jest inicjatywa wyszukiwania w najbliższym i dalszym otoczeniu i zapraszanie na zajęcia tych, którzy z rożnych powodów są osamotnieni, tych, którzy może potrzebują wsparcia, pomocy czy po prostu tylko zwykłego ludzkiego kontaktu. Jak widać możliwości są ogromne.

A na koniec jeszcze raz przypomnienie, że określenia: emeryt, rencista, senior, osoba w złotym czy podeszłym wieku – to tylko symbole, a dla niektórych wyłącznie nomenklatura słowna.

Zarząd JS UTW

Fotorelacja z wydarzenia zdj. Włodzimierz Rzońca

{gallery}galerie/16_rok/inauguracja_UTW_Włodek{/gallery}

Fotorelacja z wydarzenia zdj. Ewa Wawro

{gallery}galerie/16_rok/inauguracja_UTW_Ewa{/gallery}