W Muzeum Regionalnym w Jaśle została otwarta wystawa pt.”Rocznica Wybuchu Powstania Styczniowego”. Będzie czynna do końca marca.

– Wystawa, na której się znajdujemy ma w tym roku 2013 szczególne znaczenie. Obchodzimy bowiem 150 rocznicę Powstania Styczniowego. Jeśli czytacie państwo prasę, oglądacie telewizję to wiecie, że głosy na temat obchodzenia tego święta są podzielone. My chcemy przypomnieć tych ludzi, którzy ginęli i cierpieli by wywalczyć nam niepodległość – tymi słowami przywitał gości Alfred Sepioł, dyrektor muzeum.

Na wystawie zgromadzono ponad sto eksponatów: dokumenty historyczne, broń, tkaniny i elementy strojów kobiecych. Trzon wystawy to biżuteria patriotyczna i pamiątki okresu żałoby narodowej – zakupione przez jasielskie muzeum w ostatnim roku. Najliczniejszą grupę stanowią broszki wykonane z ebonitu, czarnego szkła lub drewna. Miały one symbolizować ofiarność dla sprawy narodowej, a noszenie biżuterii patriotycznej było przejawem biernego oporu. Klejnoty przekazywane były na cele walki z ciemiężycielem, a ich miejsce zajmowały tanie i powszechne materiały: metal, drewno, ebonit czy plecionki z włosów.

Na wystawie znajdują się również eksponaty wypożyczone od prywatnych kolekcjonerów i rodzin uczestników Powstania Styczniowego. Obszerna dokumentacja ze zbiorów prywatnych Tomasza Sawickiego przedstawiająca osobę jaślanina biorącego udział w powstaniu Jana Stella – Sawickiego. Są także notatki i szkice zgromadzone przez całą podróż i pobyt na Syberii przez Jana Siwińskiego – kolejnego jaślanina walczącego o niepodległość.

– Nie spodziewałem się, że wystawa zawiera tak dużą ilość eksponatów i że tylu jaślan brało udział w powstaniu – mówi Stefan Dulian, uczestnik wystawy. – Odbieram ją bardzo pozytywnie, oby każda rocznica powstania była tak czczona.

Agata Płatek

Powstanie Styczniowe wybuchło 22 stycznia 1863 trwało do jesieni 1864. Było największym polskim powstaniem narodowym. Mimo początkowych sukcesów zakończyło się klęską powstańców, tysiącami zabitych, straconych, skazanych na katorgę lub zesłanych na Syberię. Po stłumieniu powstania wielu jego uczestników wyemigrowało. Ci, którzy pozostali często dalszą walkę z zaborcą uznawali za bezcelową.

{gallery}galerie/wystawa_muzeum{/gallery}