Niespełna 25 km na południowy wschód od Jasła znajduje się Żarnowiec, urokliwa miejscowość która ściśle związana jest z życiem i twórczością wybitnej poetki Marii Konopnickiej.

W centralnej części Żarnowca usytuowany jest zabytkowy dworek, który pisarka otrzymała jako dar od narodu polskiego, na dwudziestopięciolecie twórczości literackiej. 8 września 1903 roku, Maria Konopnicka wprowadziła się do ów dworu, który wcześniej sama wybrała spośród 36 innych, które jej zaproponowano. W tamtych czasach, tylko dwoje wybitnych, polskich poetów zostało uhonorowanych dworkiem w zamian za twórczość, była to właśnie Maria Konopnicka i Henryk Sienkiewicz.

Pisarka bardzo często podróżowała, szukając swojego miejsca na ziemi, co podkreślała w listach do Elizy Orzeszkowej. Po zamieszkaniu w Żarnowcu, Maria Konopnicka twierdziła, że to jest jej miejsce na ziemi. W dworku mieszkała ze swoją przyjaciółką, Marią Dulębianką, która była malarką ale i również powierniczką pisarki. To właśnie w Żarnowcu, powstało najsłynniejsze dzieło stworzone przez Marię Konopnicką jaką jest „Rota”. Utwór ten stanowił manifest poetki, przeciw germanizacji narodu Polskiego. Pierwszy raz treść „Roty” została opublikowana w „Gwiazdce Cieszyńskiej” w 1908 roku, a 15.07.1910 roku „Rota” została pierwszy raz oficjalnie odśpiewana na uroczystościach związanych z obchodami 500 – lecia Bitwy pod Grunwaldem.

Maria Konopnicka mieszkała w Żarnowcu do 1910 roku, kiedy to wyjechała do sanatorium we Lwowie w celu poprawienia swojego stanu zdrowia. Niestety początkiem października poetka zachorowała we Lwowie na zapalenie płuc, gdzie 8 października zmarła. Została pochowana na najsłynniejszej lwowskiej nekropoli jaką jest Cmentarz Łyczakowski.

Po śmierci Marii Konopnickiej, dwór przeszedł w ręce jej żyjących córek Zofii i Laury. W trakcie II wojny światowej w dworku znajdował się od 1943 roku, niemiecki szpital wojskowy. Po zakończeniu działań wojennych, do Żarnowca powróciła jedyna już wówczas żyjąca córka poetki – Zofia Mickiewiczowa, która w 1956 roku, przekazała całą posiadłość w Żarnowcu jako dar dla narodu Polskiego, gdzie rok później powstało Muzeum im. Marii Konopnickiej. Oficjalne otwarcie muzeum nastąpiło po generalnym remoncie dworu – 15 września 1960 roku. Obecnie w muzeum można podziwiać bardzo wiele cennych eksponatów, pochodzących z czasów, kiedy żyła tam słynna pisarka. Znajdują się tam oryginalne rękopisy utworów Marii Konopnickiej, takie jak: „Z przeszłości”, „Z włamaniem”. Ponad to w muzeum przechowywane są listy, które poetka wymieniała z Józefem Ignacym Kraszewskim, Elizą Orzeszkową, Stanisławem Przybyszewskim oraz Stefanem Żeromskim. W muzeum zgromadzonych jest również wiele listów i podziękowań dla Marii Konopnickiej, a także wiele pierwodruków twórczości poetki. W Żarnowieckim muzeum znajduje się także największy zbiór obrazów Marii Dulębianki, na których autorka przedstawiła głównie postacie z otoczenia Marii Konopnickiej jak i ją samą. Zwiedzając muzeum, możemy zobaczyć autentyczne wnętrza wraz z wyposażeniem, w których żyła i tworzyła Maria Konopnicka. Znajdują się tam eksponaty użytku codziennego takie jak: zastawa stołowa, zbiór narzędzi piśmienniczych, kufry podróżne, ówczesny ekspres do kawy, dywany, zabytkowe meble jak i lampy z tamtej epoki.

Zwiedzając Muzeum, warto również zwrócić uwagę na trzy hektarowy park, który otacza muzeum. W parku, znajduje się bardzo wiele gatunków roślin i okazałe starodrzewie, które rosną wzdłuż wytyczonych dla zwiedzających alejek. Została tam również utworzona specjalna ścieżka przyrodnicza, z opisem najciekawszych gatunków flory. Można tam zobaczyć miłorzęby, platany, tulipanowce, kaliny wonne, topole białe. Dopełnieniem atrakcyjności całego parku jest ciekawa wychodnia piaskowca, która znajduje się w pobliżu małego stawu, który skryty jest pośród starych drzew.

Katarzyna Płazińska

{gallery}galerie/18_rok/zarnowiec{/gallery}